PODGLĄD ATOMU
Jesienne rymy
Jeż się pod liściem układa,
a deszcz pada,
pada,
pada,
pada.
Wiewiórka w dziupli się śmieje,
a wiatr wieje,
wieje,
wieje,
wieje.
Niedźwiadek usnął i chrapie,
a z chmur kapie,
kapie,
kapie,
kapie.
Smutno zrobiło się w lesie,
bo jest już jesień,
jesień,
jesień,
jesień...
Małgorzata Małyska
Tytuł:
Zabawa w rymy II
Opis skrócony:
Poznamy wiersz o jesieni. Po tej lekcji, nawet w ulewny deszcz, rozpoznamy polskie głoski, zwłaszcza te występujące w nazwach zwierząt, owoców i warzyw.
Autor(rzy):
Małgorzata Małyska malgorzata.malyska@pcn.lublin.pl
Hasła treści
rymy, rytmy, jesień, zwierzęta, kolory, zabawy, wiersze, wyliczanki
Uwagi metodyczne
Materiały dydaktyczne:
Materiały dydaktyczne:
Karty z książki ucznia
Przebieg zajęć:
1. Wymyślamy rymy – praca z podręcznikiem
Nauczyciel prosi o przyjrzenie się ilustracji w podręczniku i nazwanie tego, co na niej widać.
Zapewne jako pierwsze pojawią się pojedyncze wyrazy, np. nazwy zwierząt, ponieważ występowały w poprzednich ćwiczeniach.
Poprzez dodatkowe pytania, podpowiedzi, nauczyciel zachęca dzieci do budowania prostych zdań opisujących obrazek.
[Jaki jest ten jeż? Co on robi?; Gdzie śpi?...]
Po takiej „rozgrzewce” dzieci będą gotowe do rozwiązania zagadek.
Zagadki trzeba czytać powoli, tajemniczo, ale rytmicznie, z podkreśleniem rymu.
Zagadka 1
Pod listkami śpi kolczasty zwierz.
Jak on się nazywa?...(jeż)
Zagadka 2
Na pewno zjadł smaczny obiadek
I chrapie pod drzewem...(niedźwiadek)
Zagadka 3
Tu ogon puszysty, tu ruda fryzurka
Ma domek na drzewie, to przecież...(wiewiórka)
2. Słuchanie wiersza pt. „Jesienne rymy”
Nauczyciel czyta wiersz, tak jakby nie chciał zbudzić śpiących zwierząt (tych na obrazku).
Przy powtórzeniach (pada, wieje, kapie) przeciąga pierwszą sylabę.
Czytając wiersz, ilustruje ruchem jego treść (wieje – ręce w górze poruszają się jak gałęzie drzew; pada – ręce wskazują kierunek spadającej wody – od góry do dołu; kapie – rytmiczne, wolno uderza palcem o blat stołu).
W ostatniej zwrotce słowo „jesień” wypowiada coraz to ciszej.
Po przeczytaniu wiersza powinna być cisza.
3. Wspólne recytowanie wiersza
Nauczyciel czyta pierwsze dwa wersy wiersza; uczniowie włączają się przy powtórzeniach, starając się naśladować nauczyciela w sposobie wypowiadania wyrazów (z przeciąganiem pierwszej sylaby i wyciszaniem głosu).
Przy kolejnym czytaniu wiersza uczniowie dodatkowo ilustrują ruchem wypowiadane prze siebie słowa.
4. Zabawa ruchowa „Stary niedźwiedź mocno śpi...”
Nauczyciel wybiera spośród dzieci „chrapiącego niedźwiadka” i śpiewa dzieciom piosenkę, chodząc wraz z nimi wokół dziecka udającego śpiącego misia.
Stary niedźwiedź mocno śpi
Stary niedźwiedź mocno śpi
My go nie zbudzimy, bo się go boimy
Jak się zbudzi to nas zje...
Jak się zbudzi to nas zje!
W tym czasie „budzi się” niedźwiedź i usiłuje złapać takie dziecko, które stoi.
Żeby nie zostać schwytanym przez niedźwiedzia, trzeba kucnąć.
Schwytane dziecko zostaje śpiącym misiem, zabawa toczy się dalej.
Można skorzystać z nagrania: http://www.youtube.com/watch?v=ODMzBjQNju0&feature=rela
Miś Pyś może bawić się z dziećmi.
Każde dziecko udające śpiącego niedźwiadka może trzymać w rękach misia, ale to zobowiązuje do mówienia tylko po polsku!
Szacowany MINIMALNY czas na realizację treści atomu (w minutach)
20
Szacowany MAKSYMALNY czas na realizację treści atomu (w minutach)
30
Materiały udostępniane za pomocą Serwisu można wykorzystywać zgodnie z licencją
Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 3.0 Polska
,
z wyjątkiem materiałów, które zostały wyraźnie oznaczone jako nieobjęte postanowieniami tej licencji.
Strona współfinansowana przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego z projektu: „Opracowanie i pilotażowe wdrożenie innowacyjnych programów nauczania – zgodnych z polską podstawą programową kształcenia ogólnego – przeznaczonych dla uczniów – dzieci obywateli polskich za granicą”.
Deklaracja dostępnosci